kine dirin

خانه‌اش آباد دلداری که یارش را فروخت... ما اینجوری نفرین میکنیم.تو رو نمیدونم kine dirin...

دوست داشتن هایمان همچون گرگم به هواییست کودکانه...لحظه ای تو گم می  شوی در سراب بازی های مکرر هذیان گونه مان و لحظه بعد من سرمست ازین  تقلای بیمارگونه ات, تو را در سرزمین بی رحم خواستن هایمان رها می کنم ...رها می کنم تا در این دشت عطش زده بی پروا, خشمگین و گستاخانه بتازی و من همچنان لذت ببرم از نیاز التماس گونه ات, از تب احساسات بی پایانت نسبت  به خودم ...  تو را رها میکنم در دریای دوست داشتنت تا خود مطمئن گردم از ستون سرسخت و بی پایان عشق در ژرفنای روح نا آرام تو... چه بی رحمم من! و چه صبور و آرام و  جاریست این روح دوست داشتن در تو... پ.ن:ریـخـتم عـوض شده ؛از وقـتـی تــو را ریخـــتـه ام تـوی kine dirin...ادامه مطلب